Bij u in de buurt!
Marcel Bos uit Wolvega is namens het CDA wethouder in Ooststellingwerf. Zijn woonplaats is onderwerp van een pittige politieke discussie. Een deel van de raad vindt dat hij nog dit jaar moet verhuizen naar Ooststellingwerf.
De veertigdagentijd is begonnen. Een tijd waarin we ons voorbereiden op het Paasfeest. Tussen Carnaval en Pasen wordt er traditioneel gevast. Het is een tijd van soberheid en beperking.
Komt er een blinde man bij de bakker en vraagt aan de dame achter de toonbank: "Mag ik tien maanzaadbolletjes?” Tevreden met een papieren zak vol bolletjes loopt de man de bakkerij uit. De volgende dag komt hij weer, wederom met dezelfde bestelling.
Soms moet een mens toegeven dat hij iets niet kan. Hoe graag hij of zij dat ook zou willen. Dat heb ik helaas met schaatsen.
Ik doe een belrondje. Eerder ging ik nog wel veel op bezoek, nu gaat er veel telefonisch. “Maar we moeten maar wat moed houden”, hoor ik mezelf aan het eind van het zoveelste gesprek zeggen.
In ruim 40 jaar heb ik twee keer een aardbeving in Noordwolde meegemaakt. Gaat dat door de toenemende gasboringen in het gebied vaker gebeuren?
Het radioprogramma Vroege Vogels organiseert elk jaar de Jan Wolkers Prijs, een jaarlijkse prijs voor het beste natuurboek. In 2019 heb ik met mijn boek 'Mijn vogels, belevenissen van een vogelaar'meegedaan, maar helaas viel ik niet in de prijzen.
Besmettelijk als een gevaarlijk virus.
Soms verdrietig, soms boos word ik er van. Van al die mensen die maar wat roepen zonder zich eerst echt in een onderwerp te verdiepen.
De laatste tijd kijk ik met bewondering en ook met ontroering naar programma’s van HUMAN. Dat begon al een tijd geleden toen ik de Brainwash Talks begon te volgen: presentaties van ongeveer een kwartier waarin vernieuwende inzichten gegeven worden op een vaak wat luchtige manier.
In de supermarkt lopen gemaskerde schimmen. Ik herken niemand. Dan bots ik bijna tegen een vrouw op. Ik zie de ogen en nu herken ik haar. We tillen even onze mondkapjes op en glimlachen naar elkaar. Masker of niet, gekend maakt kennelijk herkenbaar. Het is goed iemand in het gezicht te mogen zien, dat voelt veilig.
Wie schrijft die blijft! Het is een oud gezegde dat Johan Veenstra deze week hanteerde in zijn column in de Leeuwarder Courant.
Oudjaarsavond twaalf uur: een tijdstip dat vroeger bij mij weemoedigheid opriep. Lang zocht ik naar een verklaring daarvoor en ik vermoed dat het teruggaat naar de vroegere kerkdiensten op Oudejaarsavond. Dan werden de overledenen herdacht en dat riep om mij heen, maar ook bij mijzelf, de nodige gevoelens op waardoor dat tijdstip zwaarder aanvoelde dan andere momenten.
Op de valreep van dit door corona geteisterde jaar zorgde burgemeester Harry Oosterman onverwacht nog voor nieuws. Hij kondigde zijn vervroegde afscheid in Ooststellingwerf aan.
Advent is het uitzien naar een nieuw begin, is voelen wat er allemaal niet deugt op deze aarde en uitzien naar een tijd waarin het goede het kwaad verdrijft en overwint. “De duisternis gaat wijken van d’ eeuwenlange nacht” zingt een oud adventslied.
Keert de rust terug in Wolvega met de aanhouding van zes mannen? Justitie, politie en gemeente hopen het, maar zekerheid daarover bestaat niet.
De lezers van deze column zullen zo langzamerhand wel weten dat vogels mijn belangrijkste passie in de natuur is. Ik heb er niet voor niets een boek over geschreven.
Aan de mondkapjes zal ik nooit gaan wennen. Je ziet elkaar letterlijk bijna niet meer. Soms heb ik het idee dat we nu ook gemakkelijker langs elkaar heen kijken, langs elkaar heen leven zelfs. We lijken allemaal verscholen achter ons eigen mondkapje, alsof we in een eigen universum leven.
Deze week dient er voor de rechtbank in Amsterdam een zaak die ik met grote belangstelling volg.
Wellicht is dit één van de bekendste citaten van Shakespeare. Wat zegt een naam? Misschien wel meer dan we denken.
Eerlijk gezegd zag ik er wel tegen op. Gelukkig viel de coranatest mee. Nog mooier was de uitslag: negatief.
Soms is de naam van een plant of dier overduidelijk. De roodborst, de bruine beer en de gladde slang zijn niet voor niets aan hun naam gekomen. Een ander voorbeeld, ditmaal uit het plantenrijk, is de kardinaalsmuts.
